Bir zamanlar çeyiz diye sakladığım habersiz hayat yaralarının yanına küçük adımlarla yürümeye çalışıyorum şimdi. Korkarak , ağlayarak başladığım şu hayata umarsızca bakıyorum ya şu anda, ne desem boş.. Bu hale gelmeyi ben istemedim aslında. Biraz zaman biraz aşk sandıklarımız asıl cellatlarımız.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder